Γυναικολογικός Καρκίνος

Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΕΝΟΣ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΙΚΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ

Οι λέξεις  <<καρκίνος>>,<<κακοήθεια>,<<κακοήθης νεοπλασία>> προκαλούσαν,προκαλούν και θα προκαλούν έντονα συναισθήματα στην ασθενή και τους γύρω  της .Από την διάγνωση της νόσου η ασθενής και το περιβάλλον της υποβάλλονται σε μία έντονα στρεσογόνο  κατάσταση. Η επικοινωνία με τις ασθενείς αποτελεί θεμελιώδη αρχή της κλινικής πρακτικής.

 Η ψυχολογική υποστήριξη είναι δυνατή από διάφορους φορείς, με την προϋπόθεση να υπάρχει επικοινωνία μεταξύ των εμπλεκομένων στην φροντίδα του ασθενούς,αλλά το σημαντικότερο κομμάτι είναι αυτό του θεράποντος ιατρού που είναι ο πρώτος που θα ανακοινώσει το <<δυσάρεστο>> γεγονός. Οι ανησυχίες για το μέλλον, η αναζήτηση ικανών γιατρών και της καταλληλότερης αντιμετώπισης, οι φόβοι για τους κινδύνους της θεραπείας μαζί με τη σωματική καταπόνηση, που συνήθως συνοδεύει την ασθένεια, δημιουργούν πολύπλοκα ψυχολογικά, οικογενειακά και κοινωνικά προβλήματα στους ασθενείς.

Η ανακοίνωση του καρκίνου,είναι  μια κατάσταση που  προκαλεί φόβο και πανικό.Οι άνθρωποι που διαγνώστηκαν με καρκίνο λένε ότι έμειναν έκπληκτοι όταν άκουσαν τη διάγνωση και ότι δεν θυμούνται πολλά από όσα ο ογκολόγος τους είπε αργότερα :« τα χείλη του γιατρού κινούνταν, αλλά δεν μπορούσα να ακούσω τι έλεγε».Η κάθε ασθενής αντιδρά με τον δικό της προσωπικό τρόπο στη διάγνωση της νόσου, την εφαρμογή της αντικαρκινικής θεραπείας και την περίοδο μετά την ολοκλήρωση αυτής.Από τα πιο συχνά συναισθήματα είναι:

1. Απογοήτευση
2. Αίσθημα μειωμένης αυτοεκτίμησης.
3. Υιοθέτηση μίας αισιόδοξης στάσης σε σχέση με την έκβαση της θεραπείας, αν και οι περισσότεροι ασθενείς βρίσκονται σε δυσμενή ψυχολογική κατάσταση κατά την έναρξη της.
4. Σύγχυση στην οποία συμβάλλει και η συμμετοχή ιατρών διαφορετικών ειδικοτήτων στη θεραπεία (παθολόγος, γυναικολόγος – ογκολόγος, χειρουργός, ακτινοθεραπευτής, κ.α.) στο πλαίσιο του άγνωστου νοσοκομειακού περιβάλλοντος.
5. Φόβος του θανάτου. Ορισμένοι ασθενείς εκδηλώνουν θυμό έναντι του προσωπικού υγείας. Βασικό υπόστρωμα αυτών των συμπεριφορών αποτελεί ο φόβος του θανάτου.
6. Παραίτηση ή πανικός. Όταν δεν υπάρχουν δυνατότητες αντιμετώπισης της νόσου, ορισμένοι ασθενείς αναζητούν βοήθεια από μη επιστημονικές ομάδες ή άτομα, κατάσταση που συχνά οδηγεί στην οικονομική εκμετάλλευσή τους (αμφισβητούμενες θεραπείες). Άλλοι ασθενείς επιθυμούν να σταματήσει κάθε προσπάθεια.

Για να ρίξει περισσότερο φως στο πρόβλημα των ψυχολογικών, συναισθηματικών επιπτώσεων του καρκίνου, η φιλανθρωπική οργάνωση Cancer Macmillan Support του Ηνωμένου Βασιλείου, διεξήγαγε μια εκτεταμένη έρευνα διάρκειας 14 μηνών σε 1.751 ανθρώπους (καρκινοπαθείς και το περιβάλλον τους) . Η έρευνα αυτή  προσφέρει σημαντικές  πληροφορίες για τις αφόρητες πιέσεις στις οποίες υποβάλλονται οι ασθενείς με καρκίνο, οι οικογένειες και οι φίλοι τους.Παράλληλα φέρνει στην επιφάνεια το γεγονός ότι υπάρχουν τρομακτικά κενά στη φροντίδα και στήριξη που προσφέρεται στους καρκινοπαθείς και στα αγαπημένα τους πρόσωπα που τους φροντίζουν.Χωρίς να υπάρχει κάμια μεγάλη μελέτη στη χώρα μας,πιστεύεται από τους επαγγελματίες υγείας ότι κάτι αντίστοιχο συμβαίνει κ εδώ.

Τα γενικά ευρήματα ήταν:

 -49% των καρκινοπαθών ασθενών παρουσίαζαν κατάθλιψη

 -75% των καρκινοπαθών είχαν άγχος

 -19% ένιωθαν ότι ήταν εγκαταλειμμένοι

-45% των ασθενών το δυσκολότερο που είχαν να αντιμετωπίσουν δεν ήταν το σωματικό μέρος της πάθησης τους αλλά οι συναισθηματικές συνέπειες.

 Προβλήματα  που δημιουργούνται στις σχέσεις τους:

-32% δήλωσαν ότι ο καρκίνος προκάλεσε τεράστια πίεση και ένταση στις σχέσεις τους

 -26% δήλωσαν ότι είχαν πολύ σοβαρές δυσκολίες με το σύντροφο ή σύζυγο τους, εξαιτίας του καρκίνου που τους προσέβαλε

 -7% των καρκινοπαθών δήλωσαν ότι η σχέση τους με το σύντροφο ή σύζυγο τους διακόπηκε (διαζύγιο, χωρισμός) λόγω του καρκίνου τους

 -43% των καρκινοπαθών δήλωσαν ότι η σεξουαλική τους ζωή υπέφερε λόγω του καρκίνου.

 Πώς αντιλαμβάνονται ή βιώνουν οι ασθενείς τη φροντίδα, που τους παρέχεται από το σύστημα υγείας:

26% των ασθενών δήλωσαν, ότι νιώθουν εγκαταλειμμένοι από τις υπηρεσίες υγείας όταν δεν βρίσκονται στο νοσοκομείο

Επιπλέον,από αυτούς που φροντίζουν τους καρκινοπαθείς στο οικογενειακό περιβάλλον, το 36% θεωρούν ότι η σχέση τους με το δικό τους που πάσχει από καρκίνο όπως επίσης και με άλλα μέλη της οικογένειας ή φίλους, υποβάλλεται σε τεράστια πίεση και ένταση.Από αυτούς που φροντίζουν τους δικούς τους που είναι καρκινοπαθείς, το 24% σε κάποιο στάδιο νιώθουν εγκαταλειμμένοι.

Πώς  βιώνουν τη στήριξη που παίρνουν  οι καρκινοπαθείς;

-58% των καρκινοπαθών δήλωσαν, ότι ένιωθαν ότι οι συναισθηματικές τους ανάγκες δεν τύγχαναν ισοδύναμου επιπέδου φροντίδας, όπως τα σωματικά προβλήματα υγείας

  -24% των καρκινοπαθών αισθάνονταν, ότι δεν είχαν κανένα για να μιλήσουν

  -49% των καρκινοπαθών δήλωναν, ότι ήθελαν ή είχαν ανάγκη για περισσότερη πληροφόρηση.

  -41% δεν μπορούσαν να βρουν αυτή την πληροφόρηση

Ενώ 75% των καρκινοπαθών δήλωναν ότι είχαν άγχος λόγω του καρκίνου τους, λιγότεροι από το 44% λάμβαναν οποιαδήποτε πληροφόρηση, συμβουλή, στήριξη ή θεραπεία για τις ψυχολογικές συνέπειες της πάθησης τους. Λόγω απουσίας στήριξης το ποσοστό των ασθενών με κατάθλιψη αυξανόταν από 49% σε 60%.

Το πιο δύσκολο για έναν καρκινοπαθή είναι η διατήρηση των ισορροπιών στη ζωή του όπως και η αποδοχή των νέων συνθηκών. Η ολοκληρωτική αποδοχή της ύπαρξης του καρκίνου πιθανόν και να μην επιτευχθεί αλλά βήματα προς αυτήν μπορούν να βοηθήσουν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής του καθώς μαθαίνει να διαχειρίζεται το άγχος του μέλλοντος, τον φόβο του θανάτου και τη συναισθηματική παραίτηση.Σε αυτό το κομμάτι σημαντικό ρόλο θα παίξει ο θεράπων ιατρός,η οικογένεια και σίγουρα η βοήθεια από έναν ειδικό.

Σίγουρα η ανακοίνωση ενός καρκίνου είναι ένα κομμάτι δύσκολο και απαιτητικό  και για τον θεράποντα.Καλό θα ήταν όσοι απασχολούνται σε νοσηλευτικά ιδρύματα που ειδικεύονται σε αυτό τον τομέα να εκπαιδεύονται κατάλληλα όχι μόνο στην αντιμετώπιση της νόσου,αλλά και στη σωστή υποστήριξη των ασθενών. Μαζί με εμάς,η πολιτεία οφείλει και αυτή να βάλει το λιθαράκι της στη βελτίωση της ποιότητας ζωής αυτής της ευαίσθητης ομάδας ασθενών.

Μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο και στον παρακάτω σύνδεσμο:

https://www.psycholozin.gr/arthrografia/psychologia-kai-iatrikh/gynaikologikos-karkinos.html