Μιχαλακοπούλου 88, Αθήνα 
Τα Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα όσο εύκολο είναι να μεταδοθούν, τόσο δύσκολο είναι να διαγνωστούν και να θεραπευτούν. Συνεπώς η πρόληψη αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο στην προσπάθεια για μείωση της επίπτωσής τους. Ο μόνος 100% αποτελεσματικός τρόπος είναι η αποχή, δηλαδή η συστηματική και πλήρης αποφυγή της σεξουαλικής επαφής, ενώ η αμοιβαία μονογαμική σχέση, η σχέση δηλαδή εκείνη στην οποία το ζευγάρι είναι πιστό το ένα στο άλλο και δεν έχουν σεξουαλικές επαφές με τρίτους, μπορεί να θεωρηθεί ως η δεύτερη καλύτερη επιλογή και είναι.
Ταξινόμηση των Σεξουαλικών Μεταδιδόμενων Νοσημάτων
Επιβεβαιωμένα, όσο αυξάνεται ο αριθμός των ατόμων με τα οποία έρχεται κάποιος σε σεξουαλική επαφή τόσο πιο πολύ αυξάνονται οι πιθανότητες να προσβληθεί από κάποιο μικρόβιο. Γενικά όλες οι σεξουαλικές δραστηριότητες ενέχουν κάποιο ρίσκο για μετάδοση μικροβίων στο ίδιο το άτομο ή/και το σύντροφό του. Γι’αυτό και έχουν ταξινομηθεί, βάσει του κινδύνου τους, ως εξής:
Υψηλού κινδύνου: Είναι το κολπικό και το πρωκτικό σεξ ΧΩΡΙΣ προφυλακτικό. Μ’ αυτές τις πράξεις μεταδίδονται όλα τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα
Μέτριου κινδύνου: Το πρωκτικό και το κολπικό σεξ με προφυλακτικό γίνονται μέτριου κινδύνου για μετάδοση των περισσότερων σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων. Το στοματικό σεξ χωρίς προφυλακτικό είναι μέτριου κινδύνου.
Χαμηλού κινδύνου: Είναι τα χάδια στα γεννητικά όργανα, ο αμοιβαίος αυνανισμός, και τα υγρά φιλιά. Επίσης το στοματικό σεξ με προφυλακτικό φέρει χαμηλό κίνδυνο.
Χωρίς κίνδυνο: Είναι δραστηριότητες όπως μασάζ, συνομιλία, φαντασίωση, χορός, αυνανισμός και αποχή. Γενικά ό,τι δεν έχει σχέση με ανταλλαγή υγρών και άγγιγμα των γεννητικών οργάνων του συντρόφου, είναι ακίνδυνο.
Ασφαλές σεξ: Με ποιο τρόπο;
Από τη στιγμή που κάποιος αποφασίζει να είναι σεξουαλικά δραστήριος καλό είναι να έχει υπόψιν του ότι δεν υπάρχει απόλυτα ασφαλές σεξ αλλά ασφαλέστερο σεξ. Το ασφαλέστερο σεξ, ένας όρος που χρησιμοποιείται ευρέως, καθορίζεται κυρίως από τη συμπεριφορά του ατόμου και του συντρόφου του και βασίζεται στα κάτωθι:
Στον αριθμό των σεξουαλικών συντρόφων,
Στις σεξουαλικές πρακτικές,
Στις γενικές πρακτικές υγιεινής,
Στη συστηματική χρήση προφυλακτικού
Στην αποτροπή των σωματικών μας υγρών μας να περάσουν στο σώμα του συντρόφου
Στην αποφυγή σεξουαλικών επαφών αν υπάρχουν πληγές ή ενδείξεις ΣΜΝ
Στη λήψη ενδεδειγμένης θεραπείας όταν νοσήσουμε
Πέραν των ανωτέρω τα σεξουαλικά ενεργά άτομα θα πρέπει να επισκέπτονται συχνά ιατρούς συναφών ειδικοτήτων(αφροδισιολόγους,ουρολόγους,γυναικολόγους) και να εξετάζονται. Επιπλέον, είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει από διάφορους φορείς πλήρης και σοβαρή ενημέρωση για τη σεξουαλική συμπεριφορά και τη διασφάλιση της σεξουαλικής υγείας πριν από την πρώτη σεξουαλική επαφή.Απαραίτητη επίσης κρίνεται η ενημέρωση των σεξουαλικά ενεργά ατόμων για τις μεθόδους αντισύλληψης, ενώ μεγάλη αξία έχει και η υπενθύμιση στις σεξουαλικά ενεργά γυναίκες για τη δοκιμασία κατά Παπανικολάου που αποτελεί την κορωνίδα πρόληψης του καρκίνου τραχήλου της μήτρας.
Θεραπεία Σεξουαλικών Μεταδιδόμενων Νοσημάτων
Όσον αφορά τη θεραπεία των σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων,αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα στοιχήματα των ιατρών που ασχολούνται με αυτά. Τα ΣΜΝ αντιμετωπίζονται θεραπευτικά, αν και η αντιμετώπισή τους επιπλέκεται από το γεγονός της ασυμπτωματικής τους μετάδοσης, όπως στην περίπτωση του έρπητα των γεννητικών οργάνων και των κονδυλωμάτων. Είναι αλήθεια ότι η σύφιλη, η γονόρροια, οι ουρηθρίτιδες και οι κολπίτιδες θεραπεύονται με την κατάλληλη αντιβιοτική αγωγή. Για το λόγο αυτό πρέπει να γίνεται εργαστηριακός έλεγχος όταν υπάρχει υποψία λοίμωξης από ΣΜΝ. Τόσο οι συμπτωματικές όσο και οι ασυμπτωματικές λοιμώξεις από Chlamydia Trachomatis έχουν επιπλοκές και πρέπει να αντιμετωπισθούν θεραπευτικά. Για τον ιό των ανθρώπινων κονδυλωμάτων δεν υπάρχει θεραπεία παρά μόνο τακτικός έλεγχος και ενίσχυση του ανοσοποιητικού με σκοπό την αποφυγή του καρκίνου τραχήλου της μήτρας. Για τον HIV αντίστοιχα δεν έχει βρεθεί ακόμα θεραπεία και η μόνη λύση για τα άτομα που έχουν ή θα μολυνθούν είναι η χορήγηση συστηματικής αγωγής με σκοπό όσο είναι δυνατόν την καταστολή της δράσης τους. Γενικά,σε ότι αφορά τη θεραπευτική αντιμετώπιση των ΣΜΝ καλό είναι να απευθύνεστε άμεσα στους ειδικούς.
Ψυχολογικές επιπτώσεις
Τα ΣΜΝ μπορούν να έχουν και καταστροφικό ψυχολογικό αντίκτυπο. Συχνά ξεσπάσματα των συμπτωμάτων και/ή η λήψη ενός ημερήσιου φαρμάκου μπορεί να λειτουργούν ως συνεχής υπενθύμιση της νόσου και είναι πιθανό να προκαλέσουν αισθήματα ενοχής, ντροπής, αμηχανίας, ή άγχους. Οι ψυχολογικές συνέπειες είναι ακόμη πιο σοβαρές για άτομα με HIV, τα οποία συχνά αναφέρουν ότι αισθάνονται θύματα, σκέφτονται πολύ συχνά το θάνατο, και φοβούνται ότι θα γίνουν εξαρτημένοι από άλλους ανθρώπους καθώς η νόσος προχωρα. Αυτές οι ψυχολογικές συνέπειες επιδεινώνονται από το κοινωνικό στίγμα που περιβάλλει τα ΣΜΝ. Τα άτομα με ΣΜΝ είναι πιθανό να ανταποκριθούν στη διάγνωση και να αντιμετωπίσουν το άγχος και το στίγμα με ποικίλους τρόπους.Πολλοί αντιδρούν με θυμό,άρνηση,επιθετικότητα σε άλλους ή καταφυγή στη χρήση αλκοόλ ή εξαρτησιογόνων ουσιών. Άλλα άτομα βρίσκουν πιο θετικούς τρόπους αντιμετώπισης όπως η προσφυγή σε διαδικτυακές ομάδες υποστήριξης, ενώ άλλοι επιδίδονται σε πνευματικές μεθόδους και αναζητούν κοινωνική στήριξη από φίλους και συγγενείς. Οι άνθρωποι που εφαρμόζουν τέτοιου είδους προσεγγίσεις βιώνουν καλύτερη ψυχολογική προσαρμογή και τελικά πιο θετικά αποτελέσματα. Ο τρόπος ψυχολογικής διαχείρησης της νόσου θα πρέπει να εξατομικεύεται. Καλό θα είναι όλοι όσοι βρεθούν αντιμέτωποι με κάτι τέτοιο και αισθάνονται ότι δεν είναι σε θέση να το αντιμετωπίσουν να απευθυνθούν στους ειδικούς.Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν έχουν τίποτα να χάσουν.
Μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο και στον παρακάτω σύνδεσμο:
No Comments